Romano-Byzantine Armies 4th–9th Centuries

Roma İmparatorluğu sonu gelmez iç savaşlar ve en nihayet kavimler göçü neticesinde büyük sarsıntılara uğradı. İmparatorluğun önce M.S. 395’te ikiye ayrılması ve M.S. 476’da batı yarısının yıkılması Dünya tarihinin dönüm noktalarından biri; Antikçağ’ın sonu ve Ortaçağ’ın başlangıcı olarak kabul edilir. Ne var ki, bizzat o dönemi yaşayanlar açısından, vuku bulan değişimlerin muazzam çapı ve çarpıcılığı aşikâr olmakla beraber bu derece kesin bir kopuş algılanmamıştı. İmparatorluğun ayakta kalan doğu yarısı, Büyük Constantinus’un kurduğu “Yeni Roma” Konstantinopolis’teki merkezinde hayatına devam etmiş; Sasaniler, Avarlar, Bulgarlar ve İslam Halifeliği dâhil onlarca rakibin yüzyıllar süren sayısız saldırılarına göğüs gererek 9. yüzyıl itibarıyla Avrasya’nın süper gücü sıfatını bir defa daha geri kazanmıştı.
Önemli Ortaçağ ve Yakındoğu askeri tarihi uzmanlarından Dr. David Nicolle bu eserinde Doğu Roma İmparatorluğu’nun bu hayati önemdeki “olgunlaşma” sürecine bir pencere açarak hem imparatorluk ordularının evrimi; teşkilatı, taktikleri, kıyafeti ve teçhizatına dair aydınlatıcı bilgiler veriyor; hem de Klasik Roma’nın bu Hıristiyan vârisini komşuları, müttefikleri ve rakipleri arasındaki yerine ilgi uyandırıcı sorular da sorarak yerleştiriyor. 20. yüzyılın en yetkin tarih illüstratörlerinden Angus McBride’ın eseri sekiz adet levha ise Doğu Roma savaşçılarını tekrar hayata döndürüyor.